wij missen je Aldoke

Wij missen ons manneke nog erg, het verdriet zal wel slijten,
maar het is hard.
Abil mist hem ook erg, soms blaft hij kort in de tuin en luistert of hij geen antwoord krijgt of als zijn andere mensjes binnenkomen gaat hij naar de voordeur en wacht. Zou zijn broertje toch nog binnenwandelen. Nee dus.
Als we naar HS gaan staat er eens van ons met lege handen.
Haar teamgenoot, haar kameraad is er niet meer...
Het doet nog zo'n pijn, ja dat zal wel slijten, het verdriet minderen, maar nu...... We koesteren de mooie herinneringen
aan onze lieve schat, we moeten voort, maar in ons hart
dragen we je met ons mee. Dag jongen, dag lieveling, slaap zacht.